Elektrische koeling

De combinatie van het mooie weer van tegenwoordig en de overvolle snelwegen zorgt er voor dat de MG het af en toe flink benauwd krijgt. De gele ventilator die de radiator moet koelen doet niet goed zijn werk. Dat is ook heel begrijpelijk. Als je langzaam in de file rijdt, moet hij flink koelen. Omdat de motor dan een laag toerental heeft, zal hij dat echter niet goed doen. Als je lekker kan doorrijden, vangt de radiator veel rijwind en is ventilatie bijna niet nodig. Nu draait de ventilator echter volop. Net verkeert dus. Een elektrische ventilator brengt uitkomst!

Een elektrische ventilator draait als het nodig is. Een thermische schakelaar voelt de koelvloeistoftemperatuur. Wordt deze warmer dan een bepaalde temperatuur, dan sluit het inwendige metaal-contact van de voeler en schakelt de stroom voor de ventilator in. Daalt de temperatuur door deze koeling, dan schakelt de voeler weer uit. Deze methode schijnt ook nog eens gemiddeld zo'n 7 PK op te leveren!

Er zijn compleet setjes in de handel die de koeling kunnen verzorgen. Ik vind deze nogal prijzig. Daarom ben ik dus naar de sloperij gegaan. Omdat de ventilator aan de andere kant als de motor van de radiator moet komen, moeten we er op letten dat dat in de donorauto ook zo is. Een ventilator die er achter hoort en er voor wordt gezet, zorgt voor een verkeerde luchtstroom (zuigt i.p.v. blaast). De spanning omdraaien is dan ook niet voldoende. Dit in verband met de vorm van de schoepen. Veel Franse auto's hebben een juiste ventilator. Mijn ventilator komt uit een Citroen. De onnodige bevestigingen heb ik verwijderd. Aan de onderkant heb ik twee stripjes gemaakt, die in de ruimte passen tussen het plaatwerk en de radiator. Voor de bovenkant heb ik twee beugeltjes gemaakt die over de radiator heen, achter de rand van de radiator zelf past. De ventilator kan hierdoor zonder meer in originele situatie terug gebracht worden. De originele ventilator en de afstandring is verwijderd. De poelie voor de V-snaar is weer vastgezet met kortere bouten, die geborgd zijn door de originele borgplaatjes.

De radiator zelf heb ik uit de auto gehaald (natuurlijk eerst aftappen). Onderin de radiator heb ik een gat geboord, waarin ik een messing bus met de zelfde schroefdraad als de sensor heb gesoldeerd. Het was wel even zoeken voordat ik zo'n bus gevonden had. Maar bij een radiator-revisiebedrijf kon ik hem gratis mee krijgen. Hierin heb ik de sensor geschroefd. Er zijn verschillende sensoren met een verschillend temperatuurbereik verkrijgbaar. Ik heb er een met een range van 80 tot 95 graden. Bij 95 graden gaat hij aan en bij 80 graden weer uit.

Nadat alles weer in elkaar geschroefd was, werd de elektrische verbinding gelegd. Eén zijde van de ventilator (-) is aan de massa van de auto gelegd. De andere zijde van de ventilator (+) is aangesloten op de sensor. Van de andere aansluiting van de sensor loopt een draad naar de aansluiting van de claxon, die waar altijd spanning op staat. Nu draait de ventilator als de sensor gesloten is. Ook al staat de auto niet op contact.